Modrook słoneczny - Pseudomugil furcatus

[maziama]

Modrook słoneczny (Pseudomugil furcatus)

 

 

Rodzina: aterynokształtne (Pseudomugilidae)

 

Występowanie: Nowa Gwinea

Zamieszkuje gęsto porośnięte zbiorniki i strumienie, z niską roślinnością i wolno płynącą, czystą wodą.

 

Długość: do 6 cm

Dymorfizm płciowy: Samce intensywniej ubarwione, z żółto-pomarańczowym brzuszkiem i żółto obrzeżonymi wydłużonymi płetwami. Samice nieco mniejsze, o przezroczystych płetwach.

 

Usposobienie: Bardzo łagodna i nieco płochliwa rybka, zwłaszcza w zbyt małej grupie. Obecność samic w grupie, choć może skromniej ubarwionych, zachęca samce do konkurowania między sobą o względy partnerek – samce pięknie prezentują wtedy swoje wdzięki.

Nadaje się jako towarzystwo dla podobnej wielkości ryb i o zbliżonym temperamencie, na przykład dla małych karpiowatych i mniejszych tęczanek. W naturze występuje razem z głowaczykiem barwnym (Tateurndina ocellicauda), więc jako towarzystwo wydaje się być najbardziej odpowiedni.

Akwarium: Modrooki słoneczne powinny być trzymane w grupie co najmniej 8-10 sztuk. Minimalny zbiornik dla tej ilości ryb to ok. 100 litrów (dł. 80 cm). Lubią gęsto zarośnięte zbiorniki, oczywiście z wolną przestrzenią do pływania. Mile widziane rośliny pływające lub kompozycja ze splątanych korzeni i gałęzi, które rozproszą nieco światło. Dzięki temu ryby te będą mniej płochliwe, ale też odwzorujemy w ten sposób ich naturalne środowisko i wpłyniemy na lepsze uwydatnienie barw modrooków.

Mogą wyskakiwać z akwarium, więc bezpieczniejsze dla nich jest akwarium z pokrywą.

Woda w akwarium powinna być czysta, dobrze filtrowana i natleniana. Rybki te są bardzo wrażliwe na niekorzystne parametry, dlatego należy zwracać szczególną uwagę na prawidłowo działający cykl azotowy i absolutnie nie umieszczać tych ryb w niedojrzałym zbiorniku.

Temperatura optymalna 25-26*C (toleruje zakres 24-28*C)

pH 7,0-8,0

Twardość wody 15-30*d

 

Rozmnażanie: Modrooki mogą rozmnażać się w akwarium ogólnym bez naszej ingerencji, zwłaszcza przy obecności drobnolistnych roślin (np. mchów) i raczej w zbiorniku jednogatunkowym. Niestety modrooki lubią zjadać ikrę i wykluwające się maluszki, dlatego dla efektywnego rozmnażania wymagane jest osobne akwarium. Do tarła wybiera się 2-3 samice na 1 samca (grupa może składać się w sumie nawet z 6-8 sztuk modrooków). Powinno się codziennie sprawdzać roślinność w poszukiwaniu jajeczek i przenosić je do osobnego zbiornika z wodą o tych samych parametrach.

Temperatura zbliżona do górnej granicy tolerowanej przez ten gatunek.

Maluszki wykluwają się po około 21 dniach i od razu można przystąpić do karmienia ich larwami solowca lub innym drobniutkim żywym pokarmem. Wymagane są częste i regularne podmiany wody, gdyż malutkie modrooki są wrażliwe na zanieczyszczoną (np. przez niezjedzone resztki) wodę.

Pokarm: Modrooki preferują pokarmy żywe, odpowiednio drobne, takie jak larwy artemii, rozwielitka, węgorek mikro itp. Toleruje również pokarmy suche, dobrej jakości i odpowiednio rozdrobnione.

 

Ciekawostka: Niektóre źródła podają, że rozwinięte w ikrze zarodki, nieskore do wyklucia, można „zachęcić” do wyklucia, potrząsając jajeczkami umieszczonymi w małym pojemniczku z wodą akwariową, lub chodząc z owym pojemniczkiem włożonym do kieszeni. Zmiany ciśnienia wywołane takim potrząsaniem mają stymulować zarodki do wyklucia. Oczywiście takie praktyki wymagają bardzo dużej ostrożności i powinny być stosowane jedyne przez profesjonalnych hodowców.

 

Autor opracowania: maziama

Autor zdjęcia: seriouslyfish.com