Szczupieńczyk liniowany - Aplocheilus lineatus

[maziama]

Szczupieńczyk liniowany/pręgowany - Aplocheilus lineatus

 

 

 

Rodzina: szczupieńczykowate (Aplocheilidae)

 

Występowanie: Azja – Południowe Indie, Cejlon (Sri Lanka)

Zamieszkuje płytkie, nasłonecznione wody, porośnięte bujną roślinnością.

 

Długość: do 10 cm.

Dymorfizm płciowy:

Samiec intensywniej ubarwiony i smuklejszy, z przewagą barwy zielono-oliwkowej. Płetwy o czerwonym zabarwieniu. Mogą być widoczne słabo zaznaczone ciemne pionowe pręgi.

Samica szaro-oliwkowa, o bezbarwnych płetwach. Na ciele widoczne wyraźnie 6-8 ciemnych prążków.

 

Usposobienie: Szczupieńczyk liniowany jest rybą przebywającą głównie przy powierzchni wody. Jako, że jest to typowy mięsożerca, jest uznawany za rybę drapieżną. Ma dosyć duży otwór gębowy i może polować na narybek i małe rybki. Nie jest jednak agresywny w stosunku do innych gatunków ryb. Samce szczupieńczyków mogą przejawiać wobec siebie niewielką agresję, gdy są trzymane w zbyt małych zbiornikach. 

Akwarium: Minimalne akwarium dla jednej pary – powierzchnia co najmniej 80x30, z kolei dla 1 samca i 2-3 samic minimum powinno wynosić 100x30. Przy dwóch parach (2 samce plus 2-4 samice) – co najmniej  120x40 (ze względu na wyżej wspomniane usposobienie). 

Zbiornik powinien koniecznie posiadać pokrywę, gdyż szczupieńczyki mogą łatwo wyskoczyć z akwarium. Roślinność przy powierzchni wody daje szczupieńczykom poczucie bezpieczeństwa, dlatego jest niezbędna. Mogą to być rośliny w rodzaju pistia, różdźyca, czy nawet luźno pływający rogatek sztywny. Jest to szczególnie ważne w przypadku więcej niż jednego samca w zbiorniku (łatwiej się ukryć).

Temperatura 24-26*C (przejściowo toleruje 20-23*C)

Ph 6,5-7,5

Woda miękka do średnio twardej (5-20 dH)

Rozmnażanie: Akwarium tarliskowe powinno mieć pojemność co najmniej 40 litrów . Szczupieńczyki rozmnażamy parami (przy więcej niż jednej parze, należy używać stosunkowo większego zbiornika). Zbiornik powinien być porośnięty roślinami o drobnych liściach (typu Limnophila, Cabomba), a na powierzchni wody umieszczamy rośliny pływające (np. wgłębka). Tarlaki zostawia się na okres co najmniej 10 dni, a nawet kilku tygodni. Samica przykleja ikrę na spodniej stronie liści, a samiec natychmiast ją zapładnia. Po tarle, rodziców wyławiamy. Narybek wykluwa się w ciągu 10-20 dni (w zależności od temperatury). Narybek jest dość duży i można go od razu zacząć karmić larwami solowca, mikro-węgorkami lub innym drobniutkim pokarmem mięsnym.

Temperaturę do rozmnażania podnosimy do 26-27*C.

Pokarm: Ryba zdecydowanie preferująca pokarmy mięsne (żywe i mrożone) – larwy owadów, małe skorupiaki, a nawet drobne rybki; co jakiś czas można podać pokarmy suche dobrej jakości (niektóre szczupieńczyki nie chcą przyjmować tego typu pokarmów, ale można je łatwo przyzwyczaić do ich zjadania)

Pożywienie powinno być jak najbardziej urozmaicone, ponieważ monotonna dieta szybko odbija się na zdrowiu szczupieńczyków (często widać to po zniszczonych płetwach i ogólnym osłabieniu ryb)

 

Ciekawostka: Szczupieńczyk pręgowany jest bardzo śmiały i odważny. Po zaaklimatyzowaniu się w zbiorniku łatwo przyzwyczaja się do obecności człowieka i nie boi się podpływać do zanurzonej w wodzie ręki. Potrafi nawet przyjmować pokarm prosto z ręki.

Uwaga! Tego zachowania nie należy wykorzystywać do łapania szczupieczyńków w dłonie!

 

Autor opracowania: maziama

Zdjęcia: forum.superakwarium.pl