Przeźroczka indyjska (Parambassis ranga)

[nick1234]

 

 

Rodzina: przeźroczkowate (Ambassidae)

Występowanie: Azja, słodkie i słone wody północno-wschodnich Indii, Birmy i Tajlandii.

Długość: Około 5-6 cm.

Dymorfizm płciowy: Przeźroczki charakteryzują się przeźroczystm , bocznie spłaszczony ciałem przez które widać szkielet i organy wewnętrzne. Płetwa grzbietowa składa się z dwóch części, a odbytowa jest dość szeroka. Ciało samca mieni się na nieco złoty kolor podczas gdy samicy na bardziej srebrny. U samca płetwy odbytowa i połowa grzbietowej mają błękitną obwódkę.

Usposobienie: Spokojna, cicha , nieco płochliwa rybka. W okresie tarła samce stają się nieco terytorialne. Nadaje się do akwarium towarzyskiego ale za towarzyszy powinniśmy jej wybrać równie spokojne i nie agresywne ryby. Ryba stadna dlatego powinniśmy trzymać ją min. 6 sztuk.

Akwarium: Minimalna wielkość zbiornika to ok. 100 litrów.Temperatura 22-26*C, PH 6,5-7,5 prefeuje wodę średnio twardą. Akwarium powinno być gęsto zarośnięte, z dostateczną ilością miejsca do pływania oraz licznymi kryjówkami. W związku z tym, iż przeźroczki spotykane są zarówno w wodach słodkich jak i słonych należałoby dopytać sprzedawcy z których pochodzi dana partia i jeśli słonych to woda w naszym akwarium również powinna zawierać dodatek soli - od 1 do 3 łyżeczek na 5 litrów. Jeśli ryba została wyhodowana w słodkiej wodzie nie jest to konieczne.

Są wrażliwe na kiepską jakość wody, gwałtowne zmiany parametrów oraz związki humusowe dlatego należy pamiętać o regularnych podmianach.

Rozmnażanie: Ryba jajorodna. Łatwo skłonić ją do tarła, jadnak największy problem stanowi wykarmienie młodych dlatego rozmnażanie przeźroczek należy do trudnych. Akwarium tarliskowe nie musi być duże, ale musi być stabilne biologicznie, woda powinna być miękka, odstana o temperaturze 26-27*C. Dno powinno być ciemne, na powierzchni liczne rośliny pływające wśród których odbędzie się tarło. Ryby obficie karmimy rurecznkamii, doniczkowcami lub larwami komarów. Po zalotach samca, samiczka składa jajeczka w roślinach pływających. Samiec pilnuje ikry, ryby te nie przejawiają skłonności do jej zjadania lecz dla bezpieczeństwa lepiej je odłowić. Ikra jest podatna na psucie – można dodać nieco błękitu metylowego. Po ok. 6 dniach pojawiają się pierwsze, bardzo maleńkie larwy, które początkowo „wiszą” przy powierzchni pod kątem 45*. Kiedy pojawi się ich dużo należy ze zbiornika usunąć rośliny. Stopniowo narybek przyjmuje pozycję poziomą i zaczyna intensywnie pływać – jest to znak,że należy rozpocząć karmienie. I jest to cały „sekret” hodowli przeźroczek, często w wyniku śmierci głodowej hodowla się nie udaje i to dość szybko gdyż w przeciągu już 2-3 dni od rozpoczęcia samodzielnego żerowania. Najdrobniejsze pierwotniaki i wszelki pokarm, który sprawdza się przy karmieniu narybku ryb drapieżnych nie sprawdzi się w przypadku przeźroczek. Niestety larwy nie wykazują instynktu drapieżnego i prędzej zginą z głodu niż zaczną na niego polować. Okazuje się, że są zdolne pobierać tylko pokarm , który sam wpadnie im do pyszczka ale musi być to pokarm mięsny, coś żywego, maleńkiego, co nie będzie „uciekać”. Czymś takim są świeżo wylęgnięte larwy widłonogów z rodzaju Diaptomus, które z kolei są niechętnie zjadane przez inne ryby. I tutaj pojawia się problem z dostępnością tych widłonogów, można postarać się o ich kupno lub poszukać samemu. Nie w każdym stawie jednak one występują. Najczęściej spotkać je można w głębokich zbiornikach wodnych, zarośniętych przy brzegach szuwarami i inną roślinnością przybrzeżną, a w toni wodnej moczarką kanadyjską. Występują tylko w środkowych partiach zbiorników wodnych. Najlepszym miesiącem na ich odłów są miesiące kwiecień, maj i czerwiec. Zdobyte w ten sposób widłonogi należy przechowywac w wodzie w której zostały znalezione ale przed podaniem narybkowi koniecznie ogrzać do temperatury pokojowej oraz dobrze, kilkukrotnie przepłukać na siatce o drobnych oczkach, podgrzaną wcześniej wodą. Narybek powinien wręcz w nim pływać zatem podajemy dość duże ilości.

Nad akwarium tarliskowym w dzień i w nocy musi świecić się słaba żarówka. Zbiornik musi być utrzymywany w idealnej czystości. Codziennie należy usuwać obumarły pokarm, przy czym pamiętać trzeba o używaniu do wymiany tylko odstanej wody.Przed czyszczeniem akwarium na około 30 minut należy mocną żarówką oświetlić jedną z krótszych jego ścian gdzie narybek zacznie się gromadzić. Dzięki temu w pozostałej jego części możemy swobodnie manipulować i nie uszkodzimy maleńkich rybek.

Po ok. 2 tygodniach możemy rozpocząć karmienie innego rodzaju pokarmem dla narybku mięsożernego przy czym wspomniane wyżej wodłonogi nadal będą chętnie konsumowane.

Pokarm: Ryba w naturze żywi się narybkiem innych ryb więc jest mięsożerna. W akwarium akceptują większość podawanych żywych i mrożonych pokarmów.Jako urozmaicenie można podawać również suche.

Ciekawostka: Sztucznie barwiona odmiana przeźroczki indyjskiej o neonowych grzbietach sprzedawana jest też pod nazwą „disco fish”. Należy jednak pamiętać,że takie ubarwienie jest wynikiem barbarzyńskiego procederu wstrzykiwania pigmentu w ciała tych biednych ryb na farmach hodowlanych. Wiele ryb tego nie przeżywa, a te którym się udaje zwykle umierają po kilku miesiącach. Warto dodać,że ten sztuczny pigment z czasem zanika. Kupując taką odmianę napędzamy handel opierająy się na tych odrażających praktykach więc warto się zastanowić czy nie wybrać odmiany naturalnej.

 

Odmiana sztucznie barwiona.


Autor opracowania: V_i
Źródło zdjęć: superakwarium, odmiana barwna - rybyakwariowe.eu