Swiecik kongolański - Phenacogrammus interruptus

[maziama]

Świecik kongolański (kongijski) - Phenacogrammus interruptus

 

 

Rodzina: alestesowate (Alestiidae)

 

Występowanie: Południowo-zachodnia Afryka: dorzecze Konga

 

Długość: Samiec do 8 cm, samica do 6 cm.

 

Dymorfizm płciowy: wyraźny zwłaszcza u dorosłych ryb: samce większe, bardziej kolorowe (przewaga barwy turkusowej i pomarańczowej), z wydłużonymi płetwami i końcówką ogona, często obrzeżonymi cienką białą linią; samice mniejsze, dominujące kolory to srebrny i żółto-pomarańczowy.

 

Usposobienie: Łagodne, towarzyskie rybki, ale też zarazem bardzo szybkie w ruchach, co jest widoczne zwłaszcza podczas gonitw między samcami. Najlepsze dla nich towarzystwo to np. tęczanki, tetry, kiryski i łagodne pielęgniczki. Nie powinny być trzymane z rybami zaczepnymi, które mogą podgryzać długie płetwy samców. Ryby powolne również nie są wskazane, ponieważ mogą być wystraszone przy energicznych świecikach. Należy trzymać je w większej grupie (najlepiej 10 sztuk i powyżej) oraz w mieszanym stadzie zarówno samców, jak i samic (choć może są nieco mniej urokliwe). Dzięki temu samce ukazują swoje najpiękniejsze ubarwienie, mogąc konkurować z innymi samcami o samiczki.

 

Akwarium: Ze względu na duże rozmiary w dorosłości i zamiłowanie do szybkich gonitw po akwarium zaleca się zbiornik o długości przynajmniej 150 cm dla grupy 10 osobników. Wskazana obecność roślin pływających, rozpraszających światło oraz dodatek liści migdałecznika lub dębowych, zabarwiających wodę na delikatnie brązowy kolor. Świeciki są wrażliwe na niekorzystne warunki w akwarium, co często odbija się na kondycji ich płetw.

PH 6,5-7,0

Temp. 25-26*C

Twardość: woda miękka do średnio twardej (3-18 dH), kwaśna.

 

Rozmnażanie: Nie jest łatwe. Do rozmnażania wybiera się najdorodniejszą parę, uprzednio karmioną przez kilka dni pokarmem mrożonym lub żywym. Woda miękka i kwaśna, pH poniżej 7,0, przytłumione oświetlenie i drobna roślinność (np. mchy). Wskazana obecność rusztu ikrowego na dnie ze względu na zjadanie ikry przez rodziców. Po 6 dniach wykluwają się larwy, po kolejnych 24 godzinach zaczynają samodzielnie pływać w poszukiwaniu pokarmu. W ciągu 2-3 dni od wyklucia można zacząć podawać drobniutki pokarm, najlepiej żywy (np. larwy solowca)

 

Pokarm: Świeciki są wszystkożerne, jedzą zarówno pokarmy suszone jak i mrożone oraz żywe. Obecność pokarmów „mięsnych” w diecie intensyfikuje naturalne barwy tych ryb.

 

Ciekawostka: W sklepach często można spotkać młode osobniki, które mają bardzo stłumione barwy i nie prezentują się zbyt pięknie. Nie należy się tym przejmować, gdyż docelowy wygląd z pięknymi kolorami i wyszukanymi kształtami płetw pojawia się w późniejszym czasie, we właściwym otoczeniu i parametrach wody.

 

Autor opracowania: maziama

Autor zdjęcia: superakwarium