Co nie co o Akarach...

[Gost]

Miłośnicy akar znajdą tu niezbędne informacje:

 

Akara Błękitna

Opis: Akara błękitna - Aequidens pulcher. Jest rybą tolerancyjną i dobrze czuje się w akwarium. Jako ,,standardowa” pielęgnica posiada podobne wymagania i zwyczaje do niedużych gatunków z Ameryki Środkowej. Jej ciało mieni się barwami niebieskozielonymi, z połyskującymi metalicznymi łuskami. Samiec jest zwykle większy od samicy i ma zaostrzoną płetwę odbytową. Nie nadaje się do akwarium wielogatunkowego, w którym mieszkają małe i delikatne gatunki. Ogólnie akary błękitne są tolerancyjne dla przedstawicieli swojego gatunku, lecz stają się one bardzo opiekuńcze w czasie tarła dla swojej ikry lub narybku, dlatego też mogą zaatakować. Tworzy swój rewir w przydennej i środkowej partii wody. Piękne ubarwienie jest szczególnie widoczne na tle ciemnego podłoża, gdy zbiornik jest oświetlony z boku.

Rodzina: Pielęgnice.

Pochodzenie: Występuje w Kolumbii, Panamie, północnej Wenezueli, Trynidad.

Długość: Osiąga długość około 15 cm.

Odżywianie: Zjada wszystkie rodzaje pokarmów, zarówno suchy jak i żywy.

Temperatura: Toleruje temperatury z zakresu 18-25 C. Należy do nielicznych pielęgnic niezbyt ciepłolubnych.

Warunki hodowlane: Współmieszkańcami nie mogą być agresywne lub bardzo silne pielęgnice, zwłaszcza pielęgnica zebra i pawiooka (Niektórzy uważają, że mogą,a sprzeczne opinie wynikają najprawdopodobniej z różnic warunków panujących w akwarium i jego wielkości). Wymaga dużego akwarium, w których mocujemy rośliny kamieniami lub sadzimy je w doniczkach. Często przekopuje podłoże, uszkadzając przy okazji słabiej ukorzeniające się i delikatniejsze rośliny. W zbiorniku wskazane jest umieszczenie roślin pływających Na dnie powinno się znaleźć kilka ładnych, umytych kamienie. Woda powinna mieć twardość 7-12 N oraz pH około 7. Woda musi być czysta, dlatego też należy ją częściowo zmieniać (1/4 lub 1/5).

Rozmnażanie: Generalnie sposób rozmnażania nie wiele się różni od Akary z Maroni, ale dużo łatwiej jest dobrać odpowiednią parę. Ryby trzymane gromadnie z chwilą osiągnięcia dojrzałości płciowej (około 7-8 cm) zaczynają się dobierać parami. Do odpowiedniej opieki nad potomstwem wymagane jest piaszczyste podłoże, w którym ryby wygrzebują gniazda. Dobrana para zaczyna przygotowywać sobie gniazdo – czyści kamień, obok wykopuje dołek, usuwa pobliskie rośliny, a następnie na dokładnie oczyszczonym pyszczkami kamieniu składa kleistą ikrę w liczbie 100 do 200 sztuk. Przed tarłem należy usunąć inne ryby z akwarium, gdyż grozi im poturbowanie lub nawet śmierć. Samiec i samica na zmianę opiekują się ikrą. Po trzech dniach wylegają się małe akary, które natychmiast przenoszone są do dołka obok kamienia. Po 4-6 dniach narybek zaczyna pływać i nadal pozostaje pod opieka rodziców. Narybek karmimy najpierw pierwotniakami, a potem drobnym planktonem lub węgorkami. Dorosłą parę należy wyłowić kiedy przestaje się interesować młodymi. Dobrze dobrana para może się trzeć kilkakrotnie w jednym sezonie. Dojrzałą parę można trzymać tylko w parami w osobnych akwariach.

 

 

Akara z Porto Alegre

Opis: Akara z Porto Alegre - Cichlasoma portalegrensis. Ten gatunek wywołał sporo niejasności wokół siebie. Jedni autorzy uważają, że jest zmutowaną formą pielęgnicy Heros severus, inni natomiast twierdzą, że jest hybrydą H. saverus i Amphilophus. Można spotkać ten gatunek w różnych odcieniach, od żółtego przez różowy, czerwony do krwistoczerwonego. Na ubarwienie dorosłych wpływa między innymi dieta, czynniki genetyczne.

Rodzina: Pielęgnice.

Pochodzenie: Nieznane w naturze.

Długość: Dorasta do 12 cm.

Odżywianie: Zjada wszystkie pokarmy żywe oraz suche.

Temperatura: Toleruje zakres temperatur 24-28 C.

Warunki hodowlane: Wskazane jest duży zbiornik. Powinno się zapewnić im dużo światła. Nie ma szczególnych wymagań co do parametrów wody. Jednak powinna mieć średnią twardość i odczyn pH od neutralnego po zasadowy.

Rozmnażanie: Nie należy do najłatwiejszych do rozmnożenia. Jeśli para dobrze się dobierze to na powierzchni kamienia pojawi się ikra, której pilnuje oboje rodziców. Narybek również jest chroniony przez parę.

 

 

Akara z Maroni:

Opis: Akara z Maroni - Cleithracara maronii. Osobniki żyjące w warunkach naturalnych osiągają większe rozmiary od wyhodowanych w niewoli. Trudno jest dostać osobniki wyłowione z natury, a nawet jak się uda to kosztują dosyć dużo. Ciało ma barwy żółtobrunatnej lub czerwonawej, na bokach występują pasy oraz wyraźna, żółto obrzeżona ciemna plama. Samiec jest nieco większy i ma bardziej wydłużone płetwy odbytową i grzbietową. Są rybkami spokojnymi, a wręcz płochliwe, raczej nie wyrywające roślin. Są dosyć nerwowe, a przestraszona akara staje się brunatno nakrapiana. Przebywają najchętniej w przydennej i środkowej warstwie akwarium. W sezonie rozrodczym mają zwyczaj kopania na dnie.

Rodzina: Pielęgnice.

Pochodzenie: Żyje w stojących i wolno płynących wodach Gujany, Surinamu.

Długość: Osiąga długość około 10 cm.

Odżywianie: Spożywa wszystkie pokarmy.

Temperatura: Temperatura wody powinna mieścić się w zakresie 22-25 C.

Warunki hodowlane: Ta spokojna rybka potrzebuje sporego akwarium ze względu na swoją wielkość. Posiadają swój rewir w akwarium. Nie może być hodowana razem z bardzo ruchliwymi i szybko pływającymi gatunkami. Należy umieścić w zbiorniku kępki roślin, kamienie płaskie i okrągłe, jaskinie, które będą tworzyć kryjówki dla tych ryb. Jeśli woda jest dobrej jakości to jej parametry nie mają większego znaczenia. Oczywiście woda powinna być regularnie znacznie odświeżana, filtrowana i napowietrzana.

Rozmnażanie: W czasie tarła przejawiają zachowania terytorialne. Do tarła przystępują tylko dobrane pary. Zdarza się, że ryby przez długi okres nie składają tarła, aby następnie odbywać tarło za trałem, nie posiadając wystarczającej ilości czasu na wylęg i wychów młodych. Odpowiednią do tarła samicę możemy rozpoznać po zaokrąglonym brzuchu. Woda do tarła powinna być miękka, lekko kwaśna lub obojętna, o temperaturze około 25 C. Kleista ikra jest składana na oczyszczonym kamieniu. Dojrzała para może wytworzyć nawet 300 sztuk młodych, ale nie liczmy na to, że wszystkie uda nam się wychować. Rodzice opiekują się młodymi czasem aż 6 miesięcy.

 

 

Akara cętkowana

Opis: Akara cętkowana – Laetacara curviceps. W starszej literaturze można ten gatunek spotkać pod nazwą Aequidens curviceps. Można je w naturze spotkać w wodach płytkich, stojących, które obfitują w opadłe, lecz niegnijące liście. Głównymi cechami, które czynią ją tak popularną wśród hobbystów to: spokojne uosobieni, bezproblemowe dostosowanie się do warunków akwariowych, atrakcyjne ubarwienie oraz łatwość w rozmnażaniu się.

Rodzina: Pielęgnice.

Pochodzenie: Żyje w dorzeczu Amazonki.

Długość: Dorasta do 10 cm.

Odżywianie: Zjada wszystkie pokarmy suche i żywe.

Temperatura: Toleruje temperatury z zakresu 22-26 C.

Warunki hodowlane: Woda w akwarium powinna być częściowo wymieniana, około 10-20% co dwa tygodnie. Znakomicie się nadaje do akwarium towarzyskiego, ze względu na tolerancyjny charakter. Jedynie w okresie tarła broni swojego terytorium, dlatego też należy parę przenieść do osobnego zbiornika. W akwarium powinno się znajdować wiele roślin, szczególnie szerokolistnych. W środkowej strefie powinna się znajdować wolna przestrzeń do pływania. Na dnie umieszcza się płaskie, duże kamienie. Najlepsze jest podłoże z drobnego żwiru, a woda lekko kwaśna lub o odczynie pH neutralnym, miękka do średnio twardej.

Rozmnażanie: Po złożeniu kleistej ikry na kawałku korzenia, kamienia lub szerokim liściu rodzice chronią ją, a potem narybek.

 

 

Akarka kratkowana

Opis: Akarka kratkowana – Nannacara anomala. Jest jedną z najładniejszych ryb akwariowych. Ubarwienie oliwkowobrązowe, ale boki ciała błyszcza metalicznie oliwkowozielono i złociście. Samiec ma duże płetwy barwy niebieskiej, z pomarańczowym obrąbkiem, samica żółtawa w czasie tarła z krzyżującymi się ciemnymi pręgami. Poza okresem godów akarka paskowana jest gatunkiem spokojnym, nieagresywnym,. Zupełnie dobrze czuje się w akwarium zbiorowym.

Rodzina: Pielęgnice.

Pochodzenie: Pochodzi z zachodniej Gujany.

Długość: Samiec ma około 5 cm długości a samica zaledwie 3 cm.

Odżywianie: Spożywa wyłączne pokarm żywy. Najchętniej zjada ona larwy komarów i rureczniki.

Temperatura: Toleruje temperatury z zakresu 22-25 C.

Warunki hodowlane: Wymaga średniego akwarium obficie obsadzonego roślinami, z licznymi kryjówkami oraz z piaszczystym podłożem i kamieniami, z wodą miękką, o pH 6-7.

Rozmnażanie: Tarło odbywa się w akwarium między kamieniami. Gniazdem opiekuje się samica, która czasem atakuje nawet samca, dlatego go odławiamy. Wylęg następuje po trzech dniach. Matka przenosi świeżo wyklute larwy do dołka w piasku lub trzyma je w rogu zbiornika. Po upływie 5-7 dni młode zaczynają już samodzielnie pływać. Pokarm narybku to pierwotniaki, a potem węgorki i drobny plankton.

 

 

Moderatorów proszę o przyklejenie tematu.Proszę o pisanie postów TYLKO NA TEMAT AKAR.

Mile widziane są zdjęcia, linki, i opisy innych akar.

 

Pozdrawiam:

 

gostmati

[Grzesiek]

Jaki jest cel tego tematu? Przecież te same informacje są na stronie głównej superakwarium.pl ...

[wielkopletw]

jeżeli już to powinien zostać zamknięty

[Grzesiek]

Dobra to tak ode mnie, jako że hoduję dwie odmiany Akar:

 

Akara Cętkowana - spokojna odmiana pielęgnic, która żywi się chętnie ochotką. Suchy pokarm podjada, lecz już nie z taką zawziętością. Trzymam ją z neonami innesa i kilkutygodniowym narybkiem gupika, co zabawne samica odczuwa wobec nich chyba jakiś instynkt macierzyński ponieważ kręci się za nimi ciągle i odgania pozostałe ryby. Może to zależy od charakteru konkretnej rybki, u mnie taka sytuacja miała miejsce. Ryby te mają piękne ubarwienie, która uwidacznia się na wieczór [spadek ciśnienia] - nie wiem czy to zbieg okoliczności czy faktycznie, dodatkowo po obfitym posiłku samiec aż z daleka lśni niebiesko-turkusowymi łuskami.

 

Akara z Maroni - najbardziej płochliwa ryba jaką znam. Całymi dniami przesiaduje schowana ze swoim stadem pod rośliną. Pojawia się tylko na okres karmienia czasem też śmigną po akwarium kiedy przestraszy je gibbiceps. Jest to na tyle flegmatyczna ryba, że podam tu przykład łowienia do siatki. Ryba jest na tyle głupia, że zwyczajnie nie "kuma" że trzeba uciekać. Bez problemu też można ją spokojnym ruchem wyłowić ręką. Natomiast podchodząc do akwarium ryba się płoszy. Toleruje każdy pokarm.

 

Prawdopodobnie ze wskazaniem na Maroni będę zmieniał te ryby na coś innego myślę o Pomarańczowopłetwych - para i Severum Cichlid [nie mylić z Heros Severus]

[yodaniel17]

Pomarańczowopłetwych - para i Severum Cichlid

Przepiękna Ryba . Rozświetli Ci akwarium

 

Temat do zamknięcia ( chyba )