Skocz do zawartości

Brzanka różowa Pethia conchonius


Dhuz
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Brzanka różowa (Pethia conchonius)

 

Dzikie okazy odłowione we wschodnich Indiach (samiec z przodu)

 

Pethia-conchonius-from-3600-feet-ASL-Mir

 

 

Forma hodowlana z wydłużonymi płetwami

 

Long-finned-Rosy-Barb.jpg

 

Rodzina: Karpiowate (Cyprinidae)

 

Występowanie: Naturalny zasięg od Pakistanu poprzez Indie, Nepal aż po Bangladesz. Zdziczałe populacje, zawleczone przez człowieka, występują w Singapurze, Australii, Meksyku, Portoryko i Kolumbii.

 

Środowisko naturalne: Siedliska brzanki różowej są bardzo zróżnicowane - ryby te łatwo adaptują się do rozmaitych warunków. Od bagien, stawów i jezior, poprzez dopływy rzek, aż po górskie strumienie.

 

Wielkość: Różnorodna, formy hodowlane zwykle osiągają około 7-8 centymetrów, choć niektóre odmiany i formy dzikie mogą osiągać ponad 10 centymetrów długości.

 

 Dymorfizm płciowy: Dorosłe samce są mniejsze i smuklejsze od samic, charakteryzują się też bardziej wyrazistym ubarwieniem, które nabiera jeszcze intensywności podczas tarła. Zależnie od odmiany, samce mogą mieć lekko różowe barwy poza okresem tarła. Samice są z reguły ubarwione dużo skromniej – od odcieni szarości i brązu, po kolor złotawy.

 

Usposobienie: Są to ryby z natury łagodne, choć raczej aktywne i asertywne. Brzanki różowe są rybami stadnymi – utrzymywanie ich w małych ilościach wystawi je na działanie stresu, co może znacznie osłabić ich naturalną odporność. Zalecane jest trzymanie przynajmniej 9 sztuk tych ryb - obecność więcej, niż 2 samców sprawi, że będą się one lepiej wybarwiać podczas popisów mających przyciągnąć uwagę samic. Ryby te, podobnie, jak wiele innych karpiowatych, uczą się rozpoznawać opiekuna, mogą również nabrać nawyku ‘żebrania’ o pokarm pływając grupą w zwyczajowym miejscu jego podawania. Należy bezwzględnie unikać karmienia ryb ‘na zawołanie’, gdyż odbije się to negatywnie na ich zdrowiu.

 

Woda:  Temperatura 15-25 °C, niektóre formy hodowlane (neonowa, weloniasta) są bardziej wrażliwe i potrzebują stabilnych temperatur około 21 °C. pH 6.0-8.0, 5-20 dGH – ryby te tolerują szeroki zakres wartości parametrów w akwarium, podobnie jak w naturze.

 

Akwarium: Za absolutnie minimalny rozmiar zbiornika dla tych ryb należy uznać 80x35x35cm, gdzie można już utrzymywać grupkę złożoną nawet z 9 osobników. Najlepiej zapewnić im jednak zbiornik wielkości przynajmniej 120x40x40cm, gdyż pozwoli to na pielęgnację większego stada oraz da rybom więcej przestrzeni do pływania – co w przypadku aktywnych ryb stadnych jest podstawą, by mogły zaprezentować się naturalnie i nie wywołać wrażenia przepełnionego zbiornika. Brzanki różowe nie są wymagające w kwestii dekoracji – mogą przebywać zarówno w słabo oświetlonym zbiorniku dekorowanym korzeniami z wodą zabarwioną garbnikami, jak i w mocno rozświetlonym akwarium skalistym o silnym nurcie wody, imitującym górski strumień. W pewnym stopniu są to ryby nadające się do popularnych akwariów roślinnych. Ze względu na siłę tych brzanek należy unikać używania i tworzenia dekoracji, w których ryby mogłyby utknąć podczas prób ukrycia się czy ucieczki – wszelkie sztuczne ozdoby, lub kamienne groty czy plątaniny korzeni powinny być uprzednio sprawdzone pod kątem możliwości zaklinowania się w nich ryby, które mogą mieć dość siły, by się 'wepchać', ale z wyjściem sobie nie poradzą. Akwarium powinno posiadać pokrywę, lub szybę nakrywkową, gdyż ryby te mogą wyskoczyć, gdy zostaną spłoszone, lub podczas żerowania w stadzie przy powierzchni.

 

Żywienie: Niewymagający wszystkożerca. Żywi się owadami, skorupiakami, glonami, oraz detrytusem. W akwarium przyjmuje chętnie pokarm żywy, mrożony, a także płatki i granulaty. Zbilansowana dieta jest podstawą zdrowia, a zatem i wybarwienia ryb. Pokarmy ‘mięsne’, którymi można karmić brzanki to rozwielitka, wodzień, kiełże oraz młode krewetki karłowate, czy karmowe. W karmach suszonych dobrze jest podawać rybom materię roślinną – na przykład stosując płatki, czy granulaty ze spiruliną. Podobnie jak w przypadku innych brzanek, kilka dni głodówki nie jest dla tych zwierząt szkodliwe, a może wręcz poprawić ich kondycję – należy o tym pamiętać planując na przykład wyjazd. Lepiej jest, by ryby pod naszą nieobecność nie dojadały, niż zostały przekarmione.

 

 Rozmnażanie: Podobnie jak pokrewne gatunki, brzanka różowa rozrzuca ikrę, którą dorosłe ryby się nie opiekują. W prawidłowo utrzymanym, zarośniętym roślinnością akwarium, młode mogą zacząć się pojawiać bez interwencji opiekuna.

W przypadku kontrolowanego rozrodu, należy wypatrywać oznak gotowości do tarła u samic – zazwyczaj objawia się to powiększeniem okolic brzucha, ryba ‘pęcznieje’. Do przeprowadzenia tarła w osobnym zbiorniku potrzebne będzie:

-akwarium o pojemności przynajmniej 60 litrów

-woda z głównego zbiornika, o temperaturze około 24°C i pH 7 lub lekko niższym.

-ruszt ikrowy i/lub drobnolistne rośliny, jak mchy, czy rogatek

-filtr gąbkowy napędzany przez napowietrzacz

 2-3 pary tarlaków przeprowadzić należy do tak przygotowanego zbiornika tarliskowego, po czym monitorować ich poczynania – gdy tylko dostrzeżona zostanie rozrzucona w dolnej części zbiornika ikra, należy usunąć tarlaki, gdyż mogą one próbować pożreć jaja. Wylęg następuje w przeciągu 2 dni, po kolejnym dniu młode powinny zacząć pływać. Wylęg należy karmić drobnym pokarmem, jak np. pierwotniakami, po kilku dniach można do diety włączyć wylęg artemii.

 

 Ciekawostki:

  • Zależnie od miejsca występowania, ryby różnią się wyglądem oraz wielkością. Jednocześnie, w handlu formy naturalne są już praktycznie niedostępne.
  • Wyhodowano sporą ilość odmian barwnych, czy różniących się kształtem i kolorem – od klasycznej u karpiowatych ‘welonowatej’, poprzez odmiany o silniejszym nasyceniu ubarwienia, a kończąc na formach o kolorze złotawym.
  • Niska cena, niewielkie wymagania odnośnie parametrów wody  i wystroju, możliwość całorocznej pielęgnacji bez użycia grzałki oraz niewyszukana dieta czynią z brzanki różowej idealną rybę dla początkującego akwarysty. Należy jednak unikać kupowania tej ryby do akwariów mniejszych, niż około 100-litrowe, gdyż nie zapewnią one podopiecznym nawet minimalnej ilości ruchu oraz łatwiej w nich o karłowacenie – a zatem podupadanie ryb na zdrowiu. W przypadku brzanek należy bezwzględnie respektować zasadę ‘im większe akwarium, tym lepiej’.
  • W miesiącach letnich brzankę różową można pielęgnować w przydomowych oczkach wodnych, należy jednak zabezpieczyć je przed drapieżnikami.

  

Autor opracowania: Dhuz

Autorzy zdjęć: Nilanjan Mukherjee(1) i Mike McGeoghegan(2)

Edytowane przez Dhuz
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.
 Udostępnij

×
×
  • Dodaj nową pozycję...